Het is me toch een kabaal in huis!! Er wordt geboord, gefreesd, geklopt, getimmerd en stof gemaakt....pfff.
Laat het duidelijk zijn, dit willen we zélf; de timmerlui hebben een begin gemaakt met het vervangen van de kozijnen en ramen van ons huis en het bijbehorende lawaai zullen we dan ook maar netjes accepteren.
Ze zijn vandaag begonnen met de opening te maken in de muur van de gastenkeuken; hier komt een balkondeur in plaats van het hoge raam wat er nu zit. Ook in onze eigen keuken komt een balkondeur en het is de bedoeling dat we een balkon langs de achterkant van de woning maken, zodat we het langst van de ondergaande zon kunnen genieten.
Voordat het zover is, zullen we waarschijnlijk wel 2024 kunnen schrijven, maar hoe erg is dat? We hebben ons al een beetje de Franse insteek aangemeten en maken ons niet druk. Komt het vandaag niet af, dan volgende week maar, en anders volgende maand of ergens daarna.... Maar dán mag het écht wel klaar, wat mij betreft!!
De timmerlui - en wij ook - treffen het enorm met het weer! Het waait bijna niet, de zon schijnt en we kunnen elke dag buiten zijn. We zitten elke avond na het werk in de tuin buiten naar de oranje-gekleurde zonsondergang te kijken en gaan daarna pas eten. Nou kan ik wel zeggen dat de zon elke dag merkbaar vroeger ondergaat.....
De herfst klopt aan, onze grote lindeboom biedt voldoende schaduw - nog steeds - maar er dwarrelen steeds meer blaadjes naar beneden. Als we er zitten te koffiedrinken, moet je echt even opletten of er niet een blaadje in je kopje ligt, want hoe gek het ook is, ruimte genoeg, maar ze vallen uiteraard precies in je kopje!
Rijdend door het landschap zie je ook steeds meer kleur ontstaan; rood, geel, bruin in alle nuances, elke dag is het weer anders. De koolmeesjes en pimpelmeesjes komen ook weer terug. Gedurende de zomer zijn ze op vakantie geweest, waarschijnlijk wat meer naar het noorden (?). Ook de uilen hoor en zie je weer meer.
In het weiland naast onze woning staan zes mamakoeien met hun kroost. Een prachtig gezicht als de kleintjes spelenderwijs achter elkaar door het weiland rennen, de stiertjes die nú al met elkaar stoeien, de kopjes tegen elkaar aan stotend... Doerakjes zijn het! Als ze ons in de gaten krijgen staan ze plotseling stil en kijken enkele momenten naar ons, steeds korter want ze raken aan ons gewend maar beweeg je naar hen toe, dan draven ze als gekken naar hun MAMAAAA!!! We genieten elke keer weer van dit schouwspel en hopen dat ze nog even in dit weiland kunnen blijven. Het gras wordt wel steeds schraler en korter, dus binnenkort zullen ze vast verplaatst worden...
De bloembollen zijn vorige week afgeleverd, wat betekent dat we elke dag lekker bezig zijn in de tuin. Je plan trekken hoe we het pad zullen laten lopen, je ontwerp hier en daar zo aanpassen dat je van elke kant mooi door de toekomstige tuin kan kijken en ervan kunt genieten.
Voorlopig ligt het er nog maar verloren bij....hier en daar nu dus een bedje met bloembollen, een aantal fruitboompjes, tuinstoelen die we van A naar B zetten gedurende de dag en vanaf vandaag ligt er weer puin, veroorzaakt door de timmermannen.
De camperplaats is klaar! Deze kan worden gebruikt door wie daar zin in heeft en er is stroom! Dus, ben je in de buurt....be our guest!
Naast ons huis staat een woning, een soort van langwerpig, ondiep gebouw wat men hier een "longère" noemt, die sinds kort weer bewoond is. Deze woning is gebouwd in 1850 en staat leeg sinds 2010. Voor ons is het even wennen dat er weer leven is, anders dan uilen en vleermuizen die af en aan vliegen in de avonduren. We hebben kennisgemaakt met onze nieuwe buren, papa met twee dochters van dertien en tien jaar en we zijn bij elkaar op bezoek geweest. We hebben het voordeel dat zij graag beter Engels willen leren en wij graag beter Frans, dus zijn we begonnen met tweetalig communiceren met elkaar. Hun huis heeft veel schuren en weinig woongemak maar voor Franse begrippen is het acceptabel.
We zijn toch wel blij dat ons huis ruimer van opzet is, veel lichter is en meer gemak en uitzicht biedt.
Deze week kunnen we weer lekker aan het werk, de voordeur moet worden geschuurd, nieuw glaswerk komt er in en het hang- en sluitwerk gaan we opknappen. Het is een zware oude deur en eigenlijk zonde om te vervangen voor een modern lichter alternatief. De zijlichten houden we ook in de oude stijl, maar er komt wel dubbel glas in, zodat het in de winter iets minder koud zal zijn. De afgelopen winter vroor het in de gang maar toen hadden we natuurlijk ook geen verwarming in het hele huis.
De verwarming in onze zitkamer zetten we deze week voor het eerst aan, in de avonduren. Gedurende de nacht zakt het kwik soms onder nul, zelfs vier graden onder nul is gemeten! Overdag zoeken we de schaduw op omdat het nog te warm is in de zon.... Onze buurman (de boer van de koeien) klaagt hoofdschuddend, c'est pas normal! Pas normal, non non, jamais!
Tot zaterdag lijkt dit weer nog aan te houden, maar zaterdag verwachten we regen! Laten we maar hopen dat de raamopeningen dan weer gesloten zijn!
Ik ga mijn blog nog even afmaken en dan naar buiten! Aan het werk!
Reactie plaatsen
Reacties