DE TUIN - de Franse slag?

Je kunt een discussie aangaan over DE TUIN! Of, misschien beter van niet!?

 

In Nederland waren wij gewend om alles er tot in de puntjes verzorgd uit te laten zien. Heel veel werk, nooit af, en het kost natuurlijk, naast lichamelijke inspanning, ook best een klein vermogen.

Als je houdt van het werken in de tuin, is dat best acceptabel, maar wanneer je eigenlijk tijd tekortkomt - en het is nooit "af" - dan vind je er zelf geen voldoening in. 

 

Een mooie tuin heeft natuurlijk wel wat! Ja, vooral ánderen vinden het aanzicht van een mooie tuin heel prettig! Wij zelf natuurlijk ook! Maar is dat "gecultiveerde tuintje" nou altijd zo mooi? Hoe praktisch is het en wie heeft er wat aan? Dáár kun je dus een boompje over opzetten!

 

Dan ga je naar Frankrijk en krijg je meer dan 1600 vierkante meter grond bij de door jou uitgekozen woning.... Ga je dan helemaal opnieuw beginnen? 

 

Laat ik beginnen met hoe men hier om ons heen daar mee omgaat! Natuurlijk heb je hier al te maken met hellingen, steil of minder steil, je moet er altijd rekening mee houden! 

Wij hebben bij ons huis een lichte helling, en als je de tuin doorloopt merk je dat maar amper. Een hellinkje doet men hier overigens niet moeilijk over. Iedereen heeft een maaimachine of een zitmaaier die probleemloos een graadje hoogteverschil meer of minder zonder moeite neemt. 

Het gras laat je liggen, mulchen met gras en bladeren is normaal! Of lui....dát zou ook kunnen... Wij nemen trouwens best nog weleens de moeite om hoog gras toch maar op te ruimen. 

 

Schoffelen? Ik geloof niet dat ik hier ooit iemand met een schoffel in de hand heb gezien... Het is ook niet te doen, want de grond is vergeven van kleine, middelmatige en grotere stenen, met andere woorden: er is niet doorhéén te komen!

Die kleine steentjes zijn bij ons dan ongeveer drie centimeter, de grotere tussen de vijf en acht à negen centimeter en zijn ze nóg groter, dan heb je gereedschap nodig om ze uit de grond te halen! 

Jappie heeft enorm veel steentjes en stenen uit de grond gehaald en bij elke regenbui komen er weer nieuwe uit de grond omhoog, net alsof het water ze omhoog duwt!

We hebben ze voor een groot deel herbestemd in onze tuin, ze hebben verschillende functies gekregen, want ja, wat moet je er anders mee? 

 

Als ik zo van voor - bij de weg - naar achter over ons erf loop kan ik om te beginnen drie keuzes maken, de eerste is de oprit van "gravier" voor onze gasten, met daarachter een - soort van - terras van gras met onkruid (of onkruid met wat gras mag ook..) waarna je in de achtertuin komt. 

Keuze twee is onze oprit met de hangar waarin de camper thuis is en waar we de auto zetten op het "gravier", een soort van steen of grind wat uit een steengroeve komt, enkele kilometers verderop. Deze oprit loopt over in de camperplaats waar eventuele gasten met een camper of caravan kunnen overnachten. (Oh ja - met stroom!) 

Van daaruit kom je óók in de achtertuin.

Optie drie is de doorgang naast de hangar, vanaf de weg door onze aangelegde boomgaard - met miniboompjes - naar de achtertuin. 

 

Midden in de achtertuin staat de grote linde die zorgt voor veel gespreksstof bij ons. De ene keer gaat het over het snoeien, de andere keer over de eksters die de boom maar steeds weer uitkiezen om hun nest in te bouwen, wat Jappie aanzet tot streken waar je niet van wilt weten! Je kunt er heerlijk in de schaduw zitten wanneer de temperatuur dat vraagt. Later dit jaar komt er lindebloesem aan de boom, waar je een heerlijke kop thee van kunt zetten!

Als ik dan doorloop naar rechts kom ik onder de pergola door naar de plastic kas - "serre" in het Frans - waar ik pogingen doe om wat zaaigoed of stekgoed op te laten groeien. 

De tomaten staan bij de kas hun best te doen en naast de kas hebben we bonenstaken geplaatst en waar de eerste groene kopjes boven de grond komen.

Rechts achter de kas vind je dan onze composthoop en aan de rand van de tuin rechts gooien we alle snoei- en maaiafval wat we kwijt moeten. Dit stapeltje slinkt al snel, het ruikt nu lekker naar gemaaid gras! Naast de kas heb ik bonenstaken gezet waar peulen al opkomen en waar ik deze week boontjes zal zaaien. 

 

We laten het rond de vijver helemaal verwilderen. Wel veertig soorten planten, kruiden en onkruiden heb ik geteld... 

Je kunt dit gemakzucht noemen, of tuinieren met de Franse slag, of geen verstand van tuinieren, of gierigheid, maar ik kan je vertellen dat dit wel een héél aardig stukje tuin aan het worden is! Er is erg veel leven, insekten, vogels, egels, vlinders, torretjes, rupsen, waterjuffers, en dat zijn ongetwijfeld nog lang niet alle diertjes in dat stukje wildernis rond het water!

 

De kas met sla gaat goed, evenals de moestuin waarin de aardappelplanten uitnodigend staan te zwaaien in het windje! De - uit gekkigheid geplante - kopjes van uien die ik overhad en die normaal op de composthoop belanden staan er heel mooi bij en ze gaan bijna bloeien! Wortels hebben het te koud gehad en de kool gaat in slakkenmaagjes. Eet smakelijk!

Dan kom je bij het hokje - het duiven- of kippenhok - waar geen duif of kip meer is te vinden. Achter en vóór het hokje heeft Jappie terrasjes gemaakt waar vorig jaar rond deze tijd de brandnetels welig tierden! Achter kun je nu genieten van het heerlijke uitzicht op de vallei en de zonsondergang. 

Vóór het hokje zit je al vroeg in het jaar in het zonnetje! In het hokje zelf ga ik binnenkort aan de slag; schoonmaken en gezellig inrichten.

 

Achter het hokje en de moestuin liggen de landerijen van onze buurboeren in de vallei waar het riviertje Le Raby zich een meanderend spoor doorheen uitslijt. 

Zo loop ik rond en kom bij onze "berg". Een bult die is overgebleven na het uitgraven van de vijver. Hier vindt onkruid haar weg heel gemakkelijk en trek ik het het liefst net zo snel weer weg, maar daar is bijna niet tegenop te werken! We zetten er toch wat planten in en hopen maar dat ze het redden! Achter de berg ligt een stuk gras dat heel graag groeit! Grenzend aan dat gras staat een schuur van onze buurman, de boer die het land rondom ons bezit. Er staan alleen machines en hooi opgeslagen. 

Wat wel heel anders is dan in Nederland is het feit dat de boer het gras in het land gewoon laat groeien totdat er koeien in komen. Het hele voorjaar is het land geelgekleurd door de paardenbloemen en nu deze zijn uitgebloeid heeft fluitenkruid het uitzicht overgenomen! 

Daarna wordt er gemaaid en mogen er koeien grazen.  

 

Teruglopend kom ik dan - vóór ons bergje - bij de grote lindeboom waar je heerlijk in de schaduw kunt zitten. Rondom de boom heb ik een rand met bloemen gelegd. Tulpen, blauwe druifjes, narcissen, brem en stinzenplantjes en nog meer hebben zich daar genesteld. Nu de zomer eraan komt moet er weer wat kleur in! De Annabellen die we hebben geplaatst worden heel voorzichtig wat groen en steken hun met vers blad begroeide stengels inmiddels net twintig centimeter boven het maaiveld uit. 

 

Over de grindpaadjes loop ik vanaf de lindeboom terug onder de pergola door terug naar het huis. Rechts staat nog een schuttinkje met klimplanten en bij het huis hebben we de droogmolen een plekje gegeven. Het loopje is helemaal rond als je voor huis op het grote terras uitkomt, waar in de border de margrieten al staan te bloeien, waar een appelboompje mooi roze heeft gebloeid en waar de druivenstruik het best een beetje unheimisch vindt... maarrr er komen nieuwe verse blaadjes aan, ik zal hem eens goed vertroetelen want dat schijnt toch echt te helpen ;-)