Een week van klussen! En een heel koude week ook! Dus perfect om binnen aan de slag te gaan!
Wat valt er veel te doen... je zou denken dat er wel eens een eind aan komt, maar voorlopig zit dat eind er nog niet in.
Afhankelijk van allerlei factoren steek je dáár werk in, waar dat mogelijk is en wat er aan de beurt is. Een beetje energie en zin zijn natuurlijk ook - in mindere mate - best belangrijk.
Tot nu toe was er van verminderde energie bepaald geen spoor te bekennen, maar als er sprake is van wat lichamelijk ongemak, dan word je gedwongen om daar rekening mee te houden en in een andere versnelling verder te gaan.
Deze week bleek bij een bezoekje aan de huisarts dat mijn sterke man zich letterlijk een breuk vertild heeft; hij heeft een liesbreuk opgelopen waaraan hij geholpen moet worden. Het leidt geen twijfel dat hem dit is gebeurd toen hij oude gietijzeren radiatoren met Anne naar beneden heeft gebracht en deze dingen even later nogmaals door de handen had toen de oud-ijzerhandelaren de spullen kwamen ophalen.
Gezondheid gaat natuurlijk vóór alles en hij moet een stapje terug doen. Mijn waarschuwingen aan hem dat hij geen twintig meer is, hoef ik momenteel niet meer te geven. Hij gelooft me eindelijk!! (Voorlopig, denk ik...)
De klussen die deze week op de planning staan zijn voor een groot deel binnenshuis en dat is geen straf, want buiten is het zo vreselijk koud en guur dat het geen pretje is om naar buiten te gaan. Temperaturen rond nul zijn deze week normaal, een ijzig koud windje, donkere wolken waar zo nu en dan regen of zelfs sneeuw uit valt.... Felle regenbogen tekenen zich soms af voor prachtige donkere wolkenluchten.
Maarrrr... wij bikkelen door, inmiddels redelijk gewend aan het weer wat zich deze week presenteert. Konden we vorige week nog genieten van een paar uurtjes zon in onze - toen net opgehaalde- tuinstoelen, nu hebben we te maken met het zo nu en dan warmen aan het vuur in de houtkachel.
Aan het eind van de week worden er twee radiatoren afgeleverd en J., onze elektricien legt uit hoe ze werken en hoe we ze kunnen instellen, nadat hij ze heeft geïnstalleerd. Warmte in huis, zonder dat Jappie met brandhout moet slepen! Heerlijk, maar toch laten we het houtkacheltje 's avonds maar lekker branden; het is zo lekker warm en gezellig!
We zitten nu aan onze eigen kant in de woning en zijn nog druk bezig om de hoek bij de kachel met steenstriptegels te beplakken en de rest van de muur met kurk te bekleden. Beide hebben een isolerende werking aan deze koude kant van de woning en wat staat het mooi en natuurlijk! We zijn blij met deze keuze.
Ook slapen we nu aan onze kant van het huis in ons eigen bed... eindelijk! Niks mis met alle bedden die we het laatste halfjaar hebben beslapen, maar niets zo fijn als een goede nachtrust in je eigen - destijds met zorg uitgezochte - bed!
De door ons als werkkamer bestempelde kamer wordt deze week leeggehaald, schoongemaakt en ingericht. Tijd om de gestapelde dozen in deze kamer en op de overloop eens open te maken en - zo mogelijk - leeg te halen en op te ruimen. Na deze actie is er een stuk ruimte! Een heel verschil!
Dan is er nog papierwerk....over het algemeen frans-talig en onvermijdelijk! Je moet! Er moeten vergunningen aangevraagd worden voor de aanpassingen aan de woning. Zeventien pagina's met vragen, niet allemaal relevant, maar doorlezen moet je ze uiteraard wél!
Foto's moeten erbij van de huidige situatie en daarnaast nog documenten, tekeningen en uitleg van hoe wij graag willen dat het gaat worden... Ramen, deuren, een balkonnetje, een ander kleurtje op de gevels en misschien...heel misschien nog een carport voor ons autootje waar we dan tegelijk klimop, wilde wingerd en kamperfoelie bij kunnen laten opgroeien.
Dat soort wensen, om ergens - wáár dan ook - iets te kunnen laten groeien, wordt door J. altijd direct de grond in geboord. Tomaten, ook al staan ze in de kas, groenten, kruiden, bloemen, plantjes of een appelboompje....nee, het zal hier niet lukken, aldus J. Je woont hier in de Auvergne en het is te ruig voor al die lieftallige plantjes, de grond is te droog als het vochtig moet zijn en te nat als dat juist niet moet.... Er zullen rupsen komen om alles te vervreten, of een storm zal alles ontwortelen.... Een forsythia gaat lukken, een narcis hier en daar ook nog wel en brem. Een naaldboom, een eik of een linde, ja, die blijven staan, maar dit land zou niet geschikt zijn voor veel ander groeiend en bloeiend moois.
Ik wil het eerst zien en dan pas geloven. In onze kas komt radijs al op en er zijn puntjes te zien in de wortelbak, dát terwijl het zo koud is, geeft me hoop. Het appelboompje echter heeft er tot nu toe nog niet zo veel zin in, er zit één blaadje aan te komen... We gaan het wel zien, we rekenen maar nergens op!
Er zijn paardenbloemen, madeliefjes, blauwe druifjes, paarse dovenetels en een hazelaar aan het bloeien in onze eigen tuin, dus dát hebben we in ieder geval. Daar genieten we dan maar alvast van. Trouwens... wat is er mis met onkruid? Dát hebben we in ieder geval in overvloed ;-)
Reactie plaatsen
Reacties