Bzzzzz....Treeeelaleeela....treeeelaleeela....
Een wekker nadoen die eerst zachtjes trilt en daarna zijn deuntje afspeelt valt nog niet mee... Bovenstaand uitgetypt zinnetje is dan ook bij benadering het geluidje wat ons elke doordeweekse dag om zeven uur wekt.
Het daglicht komt de ene dag wat helderder naar binnen dan de andere dag, afhankelijk van de hoeveelheid zonnelicht die door de kieren rondom de gordijnen naar binnen gluurt in onze slaapkamer. Naarmate het lichter lijkt, voelen de benen ook lichter aan om naast het bed te zetten, richting badkamer.
Onze elektricien J. komt rond acht uur aanrijden, omgeven door een wolkje rook van zijn sigaret, die hij waarschijnlijk thuis heeft aangestoken en bij ons, een kilometertje verderop uitdrukt in de asbak van zijn auto, want een uitgedrukt peukje hebben wij nog nergens gevonden!
Hij drukt op de bel, voordat hij met de sleutel die hij van ons huis heeft, de deur open maakt.
"BONJOUR!" Ca va?
Fluitend of zingend gaat hij aan de slag. Afgelopen week was hij in de gloria. Kerstliedjes kwamen voorbij en of hij dat zelf in de gaten had, betwijfel ik, maar feit was wel dat het liedje me dagenlang in het hoofd zat... en bedankt!
J. maakt een gatenkaas in ons huis, in plafonds, in muren en in vloeren, maar smeert het daarna ook vakkundig weer dicht, de gaten voorzien van buisjes, beginnende wandcontactdozen en ventilatieslangen. Door het hele huis hangen kleurige plasticbuisjes van links naar rechts en van boven naar beneden of net andersom... Dikke ventilatiebuizen lopen van onze vliering, met verschillende tussenstops naar de woonverdieping...tot nu toe. Of dit nog naar de kelder zal gaan is ons nu nog niet duidelijk, maar daar komen we deze week vást wel achter! We vertrouwen er maar op!
Een kleurig kluwen van snoeren en elektriciens-toebehoren vindt een plek op de marmeren terrazzo-vloer van de kamer, onze toekomstige zit- en eetkamer. Zolang de helft van de kamer bedolven is onder deze wirwar van kleur, zullen we er niet aan de slag kunnen gaan. We zullen daarom maar rustig afwachten wanneer J. (die overigens keurig gevraagd heeft of zijn voorraadje daar mag liggen) de spullen gaat gebruiken of opruimen.
Tijd voor koffie! Eerder kon je lezen dat onze koffie niet in te nemen was, maar we hebben een Café de Maison gevonden waar een ieniemienie klein logootje van "D.E." op staat!! JAWEL!
Je ziet het bijna niet, maar het staat er echt! Vier pakken D.E.-koffie voor acht euro! Bij de LeClerc! We zijn inmiddels met het tweede pak begonnen, want we hebben wat in te halen!!!
Een lekker bakkie is rond half tien een MUST! J. komt ook een bakkie doen, met twee scheppen suiker, want zoet is hier nog normaal!
Na de koffie gaan we bezig met dát wat ons voor de voeten ligt. Buiten of binnen, overal ligt wel wat op te ruimen, schoon te maken of te verbouwen! Voor nu is het vooral opruimen en schoonmaken, maar de tijd van weer opbouwen staat voor de deur te trappelen!!
Steevast om twaalf uur gaat J. om pauze. "Bon appetit en tot straks!". Wij eten ons baguetje met smaak, soms nog van de vorige dag omdat die nog niet op was, aanvullend een stukje fruit, als dat lukt... Vaak is het fruit hier niet zoals we in Nederland gewend waren. Geloof je het als ik zeg dat we vandaag vijf mandarijnen op de composthoop hebben gegooid? Volgens mij vergaan die echt niet meer, als je er op gaat staan, blijven ze heel! Ze zijn keihard en verdroogd, ze lijken wel van plastic. Zonde!
De appels zijn ook niet zo geweldig, melig, droog en bruine plekken! Ik hoef ze niet! Misschien moeten we de plaatselijke marktjes maar eens proberen! Het fruit uit de supermarkt is niet wat je ervan zou verwachten!
In de middag gaat het weer los! Er wordt hevig geboord, gehamerd en gezongen. Zelf neurie ik mee met het oeuvre van onze J.! Het werkt aanstekelijk en het is vrolijk!
Jappie heeft het elke dag druk met hakken en zagen van haardhout! Elke dag is hij daar een uurtje zoet mee, maar tot nu toe vindt hij het leuk werk! Het is wel een beetje sneu werk als je bedenkt dat al dat werk diezelfde avond nog in vlammen opgaat...!
Zelf heb ik pijnlijke handen van het schoonmaken, het soppen van de ramen en het verwijderen van het behang! We verslijten heel wat werkhandschoenen!
Soms, als het mooi weer is, trekken we de wandelschoenen aan en nemen we het er even van! We zijn met pensioen tenslotte en moeten ook denken aan onze vrije tijd!
Graag verkennen we hier de omgeving, wat is het hier toch mooi! We merken op dat het naambord van het dorp in twee talen wordt vermeld, net zoals in Fryslân, bijzonder! Navraag leert ons dat ook hier sprake is van tweetaligheid, in een klein gebied. Zodra ik meer tijd heb, wil ik me daar eens in verdiepen!
Deze week is er een ommekeer van afbreken naar opbouwen. J. is zover dat we weer wat aan de slag kunnen met verf en behang. De keuken komt over twee weken en de voorbereidingen zijn voor J. aan de ene kant van de woning zowat afgerond en wij kunnen nu verder met de isolerende laag kurk en we gaan rustig aan beginnen met behangen.
Behangen, verlaagd plafond en de kurkwand op de buitenmuren plaatsen, dat is deze week aan de orde. Bezoekjes aan de Brico-winkels en werken aan onze keuken is dagelijks werk.
Werkkleding wordt vaak toevertrouwd aan de wasmachine. Afhankelijk van het weer hang ik het buiten of stop ik het in de droger. Beide keren kan ik het aan het eind van de middag opvouwen en opruimen. Aangezien het deze week soms heel hard waait, droogt het als een malle, daarbuiten in de tuin! J. lacht zich een breuk bij de gedachte dat mijn was door de lucht in Parijs terechtkomt. Ik wijs hem er losjes op dat de stormachtige wind, die de was horizontaal laat drogen, niet in Parijs terecht zal komen, maar vanwege de richting, eerder in Lyon.... Hij moet me gelijk geven, nadat hij zich drie keer in de rondte heeft gedraaid!
Aan het eind van de middag is het tijd om te stoppen met werken. Ik moet eerlijk zeggen dat J. er niet bepaald met de pet naar gooit! Hij gaat meestal pas rond kwart voor zes naar huis, dat is voor ons dan ook het teken om de werkdag af te sluiten, een wijntje in te schenken en met de warme maaltijd te beginnen.
We koken op ons campinggasstel, waarbij we een combinatie van pannen uit de camper, de keuken en een snufje gerei uit de dozen gebruiken. Tot nu toe is het behelpen, maar elke dag smaakt het eten toch weer prima! Dat er daarna weer handmatig moet worden afgewassen....een crime!! Vreselijk vind ik het, en manlief vind het vreselijk dat ik het zo vreselijk vindt en hïj doet het dan ook meestal, omdat ík dan kook... Een goede afspraak, zolang we de luxe van de vaatwasser moeten missen.
Na dit ceremonieel gedoe nemen we plaats in onze chill-hoek! Deze hadden we in ons vorige huis al en we hebben deze gewoon meeverhuisd, uitgepakt en in de tijdelijke woonkamer neergezet, vóór de houtkachel! Tsja....je moet het jezelf een beetje genoeglijk maken, nietwaar?
We hebben geen TV!
Wél een laptop! Maar daarentegen dan weer niet internet....
Middels een hotspot met een lading gigabytes van zowel de Nederlandse als Franse telefoons kunnen we 's avond NL-Ziet aanzetten en zien wat we willen! Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan!
En gezellig is het! Het hout in de kachel brandt lekker, kaarsjes geven glans en licht en de laptop geeft ons de programma's of films die we graag kijken.
Floortje, Gort en Waes zijn onze lievelings, maar het nieuws, muziek en een Britse of Zweedse crimi doen het hier ook goed! We genieten er van, vooral als Gort over de grens voorbij komt in onze eigen Auvergne!! Wat wil je nou nog meer!
Ja, daar kan ik maar één ding op zeggen: "Slapen en niet midden in de nacht naar het toilet hoeven, twee verdiepingen lager..."!
Reactie plaatsen
Reacties