Herfst... en meer!

We zijn bevoorrecht! 

Tenminste, dat vindt men weleens, men zegt het weleens en wij kunnen niet anders dan het met hen eens zijn! 

Een heerlijk huis met uitzicht en met een ruime tuin, een hangar waar onze camper "Fan(h)ús" in slaapt als we daar niet tijdelijk in wonen, een tuinhuisje wat Jappie helemaal heeft ontmanteld, ontdaan van alle onnodige bouwsels en schoongemaakt, een kas waar ik mijn plantjes en groentetjes laat beginnen te groeien, een grote lindeboom in het midden van de tuin, die natuurlijk in de zomer schaduw biedt, en in de winter de zon doorlaat. 

Wonen in dit prachtige gebied is inderdaad een voorrecht!

Een plek waar de zomer dit jaar ook nog eens een heel lange staart heeft... mooie stadjes om te bezoeken, heuvels - lager en wat hoger - tot hoge bergen, snelstromende rivieren, heerlijke bossen om te wandelen! De superlatieven vliegen je om de oren, maar minder kunnen we er niet van maken! 

DE TAAL

Is er dan niks negatiefs te ondervinden? Jawel hoor! Dan is dat toch wel hoofdzakelijk die taal... dat, wat men hier placht te spreken en wat wij ook horen te spreken en te verstaan.... Spreken is een ding, dát lukt nog wel, maar verstaan is wat anders! Als er zo ratatatataaaa gehold wordt met antwoorden...

In ons dorp weet men inmiddels wel dat er tegen ons geen zinnen afgeraffeld moeten worden, iedereen die ons kent doet het rustig aan, een enkeling helpt ons of vertaalt het even in het - ietwat gebrekkig - Engels. De lieverds bij de Pôle Santé en de apotheek doen het rustig aan, de bakkersvrouw is ook vriendelijk en de buurboer vergeet het weleens, maar als hij een praatje komt maken gebruikt hij ook lichaamstaal, wat vaak ook leidt tot hilariteit, maar ook dát is belangrijk! 

IN DE BUURT

Onze Kangoo is voor een beurt in de garage en wij willen onze wachttijd goed besteden met een wandeling langs de rivier die door Pontaumur stroomt. Ik vraag iemand die in Pontaumur druk bezig is met rood wit lint een afzetting te maken of hij weet waar het sentier le long de Sioulet (wandelpad langs de) is. Hij weet het en stuurt ons het bos in, alwaar wij het pad vinden!

We volgen een pad door de herfst, prachtige kleuren, mooi! Gewoon moooi!

We volgen de rivier en dalen en stijgen door het landschap met allerlei verschillende bomen. Hoge bomen, loofbomen en naaldbomen en rotsen die de Gorges de Sioulet vormen. Als je het water van de rivier niet hoort stromen is het stil....muisstil! Op ons pad ligt een slang.... uit respect lopen we eromheen in plaats van eroverheen... je weet maar nooit... 

Wat een mooie wandeling! Vóór we het weten zijn er twee uren om! Voordat we onze auto ophalen, bezoeken we de kerk in Pontaumur nog een keer. Hier staat een prachtig Bach-orgel. Het is een exacte replica van het Arnstadt-orgel (Thüringen, Duitsland) dat Bach op 18-jarige leeftijd bezat en waarop hij zijn jeugdwerken componeerde. Poeh, als ik dát eens bespelen mocht... (ik herinner me alleen mijn studies op het Van Dam orgel in de St. Genoveva-kerk in Jelsum....) Laten we het daar maar bij houden, dat was al heel mooi! Elk jaar in augustus vinden er concerten plaats in de hooggelegen kerk in Pontaumur, waar we voor zijn aangemeld, maar die we helaas nog niet hebben kunnen bezoeken. Wellicht volgend jaar?

HET WEER

Sinds het vorige blog zijn er bijna twee weken verstreken. Twee weken van nog steeds prachtig weer, enkele mistige herfstdagen daargelaten! Als je ziet dat ik vandaag - 15 november - nog een T-shirt met korte broek van Jappie aan de lijn hang, dan begrijp je wel hoe het hier heeft aangevoeld, de afgelopen weken.... (en dat zijn géén voetbalbroekjes, geloof me!). 

De kou komt nu echter in de buurt! Temperaturen die horen bij de herfst zijn gearriveerd en de korte broek kan voorlopig in de kast blijven! Denk ik.... dat weet je dan weer nooit met Jappie... 

ER OP UIT

We gaan er op uit. De camper komt nog even uit de winterslaap vanwege het mooie weer en ik bereid een route voor langs de rivier de Cher, waarvan de bron op een kilometer of acht van ons huis zijn oorsprong vindt. Ons tripje vind je ook terug op polarsteps. 

We volgen vanaf zijn bron (de Cher is mannelijk, inderdaad), Le Cher. Over kleine bruggetjes, al groeiend naar steeds grotere, langere en bredere bruggen, totdat de rivier zich met de Loire samenvloeit. 

We komen door oude, echt Franse dorpjes en stadjes, langs kastelen, abdijen, museums, forten, grotten, tuinen, basilieken, vele wijnkelders, ruïnes, een wijndoolhof, en aan het eind van de trip zien we de Cher uitmonden in de Loire, dáár waar een imposante spoorbrug zich over de Loire uitspant! 

Wat ik echt even wil noemen is het museum in Vierzon, een stad die op één of andere manier mij totaal niet aantrekt, maar die mening is helemaal omgedraaid! Een museum, waar we gratis entree hebben, biedt een geheel overzicht van het industrieel erfgoed van de stad - en meer! 

Een fabriek van landbouwmachines, door de jaren heen vergroeid met de stad, een beroemde glasblazerij, keramiek en een mode-verleden van de stad maken dat het best een heel belangrijke stad in de omgeving - zo niet heel Frankrijk - is geworden. 

Moesten we entree betalen? Dan waren we óók naar binnen gegaan, maar het kostte ons niets! Dát is dan waarschijnlijk ook de kracht van de stad, dit museum. Hierdoor blijf je, aangewakkerd door nieuwsgierigheid... Het erfgoed, al dan niet gerestaureerd is een aantrekking voor veel mensen, voor fotografen.

Daar zetten we de camper neer voor een nacht, vlakbij de plek waar stroom wordt opgewekt door het verval in het kanaal. Over dat kanaal is een ijzeren brug gebouwd en het is een zeer interessante plek omdat de brug ook al historische waarde heeft. 

We bezoeken het prachtige kasteel Chenonceau, waarvan een deel gebouwd is over de rivier de Cher. Dit is het hoogtepunt van deze trip, met stip! Veertien euro per persoon kost het om je uren te vermaken, te verbazen en wat je verder zo doet bij een kasteel.

De geschiedenis ervan is dan ook wel heel bijzonder en koninklijk! Ik zal hier niet verder over uitwijden, wil je meer weten? https://www.chenonceau.com

De samenvloeiing met de Loire, of de uitmonding van de Cher in de Loire... Voor ons op dat moment suprême een afsluiting van onze trip. Een beetje een raar eind omdat de plek waar we ons bevinden eigenlijk niet voor camperaars bereikbaar is... We moeten gewoon niemand tegenkomen, dan gaat het wel!  

Het gaat! We komen niemand tegen, halen een wandelaar in die zich zichtbaar afvraagt wat die camper daar in s' hemelsnaam wil... 

GEWOON...

Een dagje Clermont-Ferrand hoort er vaak bij! Zo ook deze week.

De berijpte bomen op de Puys bieden onderweg een sprookjesachtig uitzicht... práchtig! Dat zie je in Nederland echt niet! 

Elke keer als je hier rijdt is het uitzicht, het landschap weer anders! En elke keer heeft het weer zijn charme. 

Deze keer veel foto's... ik hoop dat je dat leuk vindt... ik kan gewoon geen keuze maken...

We zijn bevoorrecht om hier te wonen!